Na północ od Norwegii - Rejs z Tromso do Longyearbyen Nr: NYC-R/2020/05/68

Tromso - Wyspa Niedźwiedzia – Hornsund – Barentsburg – Pyramiden – Longyearbyen

Opis rejsu do góry

Latem 1596 r. poszukując północno-wschodniej drogi do Indii Willem Barents przemierzał groźne wody Oceanu Arktycznego. Mijając 80° szerokości geograficznej północnej trafił na niegościnne brzegi obcego lądu. Dziewicze wyspy, najeżone ostrymi górami z masą zdradliwych podwodnych skał, niejako same podpowiedziały podróżnikowi swą nazwę – Spitsbergen (nazwa tłumaczona jako „Kraina Ostrych Gór”).

Dziś rejs z północnej Norwegii na Spitsbergen to marzenie żeglarzy, którzy chcą zakosztować czegoś odmiennego, tj. połączenia dużej dawki ekstremalnego żeglarstwa z obcowaniem z przyrodą, pośród gór, fiordów i lodowców.
Niewiele jest miejsc, gdzie można zanurzyć się w ciszy, przerywanej tylko co jakiś czas przez obrywające się kawałki lodu z hukiem wpadające w otchłań oceanu.

Jeżeli i Ty o tym marzysz, pożegluj z nami do krainy wiecznego lodu.

Każdy rejs jest wyważonym połączeniem żeglarstwa i turystyki. Zapraszamy na pokład każdego, kto chce zobaczyć piękno północy z pokładu jachtu. Doświadczenie żeglarskie jest bardzo wskazane, ale jeżeli masz dobre chęci i szybko się uczysz - możesz popłynąć z nami nawet bez doświadczenia.

Przygotowując się do rejsu, trzeba brać pod uwagę to, że żeglowanie po wodach północy, nawet w czerwcu czy lipcu, wiąże się z niskimi temperaturami i zmiennymi warunkami atmosferycznymi.

To, co można jednak zobaczyć z pokładu jachtu, czy w trakcie krótkiego trekkingu w bliskiej okolicy postoju - z nawiązką wynagradza trudności rejsu.

Zaokrętowanie:	23.05.2020 sob, godz. 16:00	Wyokrętowanie	06.06.2020 sob, godz. 09:00
Port:	Tromso	Port:	Longyearbyen

Rodzaj rejsu:	Rejs turystyczno - żeglarski
Liczba godzin stażu:	>150
Staż na wodach pływowych:	TAK

Trasa rejsu do góry

Akwen:	Ekstremalnie ‐ Na północ: Svarbald, Spitsbergen
Trasa rejsu:	Tromso - Wyspa Niedźwiedzia – Hornsund – Barentsburg – Pyramiden – Longyearbyen

Przebieg trasy będzie uzależniony od warunków lodowych i meteorologicznych.

Wypłyniemy z norweskiego Tromso, kierując się na północ w stronę Przylądka Północnego i dalej w kierunku Wyspy Niedźwiedziej. Gdy do niej dopłyniemy, będzie to dla nas informacja, że przepłynęliśmy ponad połowę drogi z Norwegii na Svalbard. Cała droga może nam zająć około 5 dni.
Będąc już na Svalbardzie:
- wpłyniemy do fiordu Hornsund gdzie u jego ujścia znajduje się Stacja Polarna Instytutu Geofizyki PAN,
- odwiedzimy Wpłyniemy do fiordu Hornsund gdzie u jego ujścia znajduje się Stacja Polarna Instytutu Geofizyki PAN (Polski Dom pod Biegunem).
- odwiedzimy Barentsburg, rosyjską osadę na wyspie,
- odwiedzimy osadę-muzeum Pyramiden,
- zawiniemy do stolicy Longyearbyen.

Tromsø to tętniące życiem miasto położone 350 kilometrów na północ od koła podbiegunowego. Jest największym ośrodkiem w Norwegii Północnej. Natura i kultura idą tu ze sobą w parze. W Tromsø na brak atrakcji w mieście nie będą narzekać miłośnicy historii, przyrody, nauki, kultury i pięknych widoków. Warto wybrać się do oceanarium, odwiedzić tutejsze muzea lub najbardziej wysunięty na północ ogród botaniczny na świecie. Tromsø to także doskonałe miejsce na obserwację zorzy polarnej, niestety w okresie od września do marca.

Wyspa Niedźwiedzia od Tromso dzieli ją około 200 Mm. Jeśli morze będzie łaskawe będzie można zejść na ląd… niestety nie można tu liczyć na ciepły prysznic, ani nawet na zimne piwko… wyspa właściwie jest pusta.

Spitsbergen to pokryta lodowcami górzysta wyspa na północ od Norwegii, położona w rejonie Arktyki około 800 km od brzegu kontynentu i 1100 km od bieguna północnego. Stanowi ona największy kawałek lądu w archipelagu wysp Savalbard. Jest więc Spitsbergen krainą lodowców, niedźwiedzi polarnych (których żyje tam więcej niż ludzi), reniferów, lisów polarnych, morsów, fok.
W lecie kiedy tam płyniemy panuje dzień polarny a temperatury wahają się zwykle między +2 °C a +18 °C. Najwyższa średnia dobowa temperatura wynosi +4,4 °C i występuje w lipcu.
To jedno z niewielu już miejsc na świecie, w którym ciągle rządzi przyroda i to jest najbardziej niesamowite. Schodząc na ląd cały czas musimy czuć respekt do mieszkańców tego lądu i mieć się na baczności. Wychodzenie poza osady ludzkie jest zabronione bez broni.
Niekończący się dzień, to też jest atrakcja, bo czasem naprawdę można zapomnieć czy jest południe czy północ.
Planowanym pierwszym postojem na trasie jest Horsund. W tym dużym fiordzie znajdującym się w południowo-zachodniej części wyspy Spitsbergen zlokalizowana jest Polska Stacja Polarna. W stacji od 1978 roku nieprzerwanie prowadzone są całoroczne prace badawcze, Jeżeli nie będzie lodu w fiordzie, odwiedzimy stację.
Następnie mamy Barentsburg w Isfjordzie – rosyjską, drugą co do wielkości osadę na wyspie. Osada powstała przy rosyjskiej kopalni, która zapewne w przyszłości podzieli losy innych już do tej pory zamkniętych. Osadę zamieszkuje jeszcze ok. 500 osób - obecnie w większości są to Ukraińcy z okręgu Doniecka, szukający pracy w Arktyce w obliczu kryzysu w ojczystym kraju. Wśród pozostałych zabudowań można znaleźć szereg pamiątek po dawnych mieszkańcach. Barenstburg to miejsce pełne sprzeczności: Toyoty Trust Arktikugol i pomnik Lenina, porzucone domy i obiekty zaprzecza socjalnego, a w głębi nowy hotel i mini browar. Osada stanowiła niegdyś zapowiedź radzieckiej propagandy w najlepszym wydaniu. Obecnie miasto jest systematycznie odbudowywane, z daleka można dostrzec nowoczesne budynki powstałe na bazie starych. W mieście znajdziemy klimatyczny Bar, gdzie sprzedawane jest piwo z najdalej na północ wysuniętego browaru.

Popłyniemy też do osady Pyramiden, gdzie poczuć można „widmo komunizmu”. Mieszkają tu już tylko maskonury i inne ptactwo oraz kilku opiekunów osady. Pyramiden była radziecką osadą górniczą, założoną przez Szwedów w 1910 roku, a w 1927 roku sprzedaną ZSRR. W czasach świetności mieszkało tu ponad 1000 osób. Był tu szpital, dwupiętrowy basen, kryte boisko, kino, biblioteka, sala koncertowa, hotel i helipad. Kiedy przestano wydobywać węgiel w 1998 roku, miasto ewakuowano w pośpiechu, bez zbędnego bagażu: w biurach walają się notatki, w magazynach części zapasowe, a na stołach stoją butelki po wódce i paczki papierosów, uschły kwiaty w doniczkach i tylko nadal stoi głowa Lenina zwrócona w kierunku lodowca Nordenskiöld.

Rejs zakończymy w Longyearbyen, największej miejscowość na Spitsbergenie. Zamieszkuje ją około 2000 osób. Niegdyś osada myśliwych i wielorybników, obecnie zaludniona głównie przez pracowników naukowych oraz osoby pracujące w przemyśle wydobywczym. Tu niestety dotarła już globalizacja pod postacią supermarketu, poczty, banków i sklepów z pamiątkami. Nie tu będziemy szukać natury, jednak po wielu dniach rejsu, cieszy możliwość udania się do restauracji.

Transport do góry

Do Tromso znaleźć można bezpośrednie loty z Gdańska.

Powrót samolotem z Longyearbyen (LYR) do Gdańska czy Krakowa możliwy z 1-dną przesiadką.

Jacht do góry

Cena i warunki płatności do góry

Masz pytania? Skontaktuj się z nami! do góry